گزارش پلیکان

سلام

امروز با برو بچه های کلاس زبان رفتیم درکه.یکی از به یاد ماندنی ترین روزهای زندگی من امروز بود .

با دوستهای جدیدی آشنا شدم که به همگی اونهارو به لیست بهترین دوستهام اضافه کردم .بجز کاظم و توحید که از دوستای قدیمی هستن با دکتر، سحر، یوسف، ساسان  و کلی آدمهای تووووپ دیگه آشنا شدم .

از ویژگیهای جالب این تریپ که برای هرکس تعریف میکنم از خنده میوفته زمین اینه که ما هر 15متر یکبار 10 دقیقه استراحت می کردیم.خوب که البته این موضوع کاملا به نفع من و جواد بود.

قرار ساعت 6:30 صبح بود.من بعد از 4 ساعت خواب ساعت 5 صبح بیدار شدم و خودمو راس ساعت 6:30 به محل قراررسوندم.درست راس ساعت 6:30 که خانم رضازاده تاکید می کرد که جون مادرتون دیر نکنیدها(!).خلاصه تو اون ساعت یک نفر هم اونجا نبود.من هم برای اینکه تابلو نباشم اول از همه اومدم  هی ازبالای خیابون میرفتم پایین  و بعد میومدم بالا تا بالاخره یکی یکی اومدن و ما با کمترین تاخیر ممکن یعنی 40 دقیقه حدود ساعت 7:10 حرکت کردیم.

در مسیر رفت دکتر بیچاره که خیلی آدم باحالیه مجبور بود به همراه یک غده سرطانی تا بالا بیاد(من اون غده سرطانی رو بعدا توضیح می دم ).خلاصه رسیدیم به یک قهوه خونه تقریبا همونجایی که قرار بود برسیمو بعد از استراحت برگردیم.اما کاظم و چندتا از رفقا به سرکردگی جناب دکتر  به خیال خورن مرغ(!) شروع به حرکت کردنو رفتن بالاتر که البته من بهشون نرسیدم(بدشانسیو داری!!!).

اون غدا سرطانی عجیب از 2 یا گاهی 3 تا خانم محترم تشکیل شده بود که به طرز وحشتناکی لووووووووووووووووووس بودن که بیشتر از این توضیح نمیدم چون دوست ندارم شما هم مثل من مور مور بشید.

در راه برگشت بین چندتا از رفقا بحث نژادی بالا گرفت که البته ختم به خیر شد و زیاد مهم نبود.(الحمد لله )

صعود فوق العاده ای داشتیم بعد از حدود  8 ساعت کوهپیمایی (!)و صعود به ارتفاع فکر می کنم 50 متری  بالاخره ساعت تقریبا 4 به پایین رسیدیم و رفتیم که ناهار بخوریم .بعد از ناهار تقریبا همه خمار شده بودن .از آقای پت ،جواد،سحر،کاظم و ............................................بگیر تا خودمن (!).

حدود ساعت 5:15 اتوبوس اومد دنبال ما و ما 7:10 رسیدیم شهرک.من که دیگه مثل جنازه ها شده بودم .