ماه رمضان هم دوباره اومد...تبریک...خوشحالم که امسال هم اونقدر سالم هستم که بتونم روزه بگیرم...راستی دم دمای افطار من رو هم دعا کنید...یادتون نره

دوستان...این دو شعر رو از کتاب تصمیم آغاز سفر با تو اثر آقای رضوی براتون نوشتم.......

گریز

خواهم که گریزان شوم از مردم مست

شاید که فراموش کنم آنچه که هست

جایی بروم که دور باشم از شهر

جایی که فضا نباشد آلوده به زهر

یک کلبه و یک کوزه و یک سفره نان

یک تکه زمین که گل بروید در آن

یک دشت که انتهای آن ناپیدا

یک برکه پر از ماهی سرخ و زیبا

یک آینه تا فاش کند بودن را

یادم بدهد دوباره خندیدن را

یک پنجره تا نور بتابد برمن

باران که امید را ببارد برمن

سراب

شب طی شد و روز آمد و ما در تب و تابیم

چون بنده عشقیم گرفتار عذابیم

ای پیر خرد! صحبت بی فایده بس کن

ما مست شرابیم و گریزان ز عتابیم

یک روز اگر بر سر سجاده نشینیم

صد روز دگر بر در میخانه شتابیم

چون در سفر عمر تلاش همه هیچ است

زین روست که گه خواب و گهی مست و خرابیم

با اشک به دیوار خرابات نوشتیم

معنا چو ندیدیم ، به دنبال سرابیم